O tym, że wszystko jest względne, a człowiecza percepcja nieodgadniona, przekonali się uczniowie klas VII i VIII w trakcie zorganizowanej przez panią Ewę Bugaj wycieczki do Warszawy. Przenikanie się różnych światów tu i teraz jest na pozór oczywiste, ale gdy ma miejsce osobista recepcja – już nie bardzo. Bo jak żyć normalnie i cieszyć się każdą chwilą, gdy rzeczywistość ma postać czarnego niebytu? Otóż można, i do tego czuć się spełnionym, zachować optymizm, kochać ludzi. Tak jak przewodnicy z „Niewidzialnej wystawy”, których spontaniczność i poczucie humoru dorównywały profesjonalizmowi. Poznanie meandrów codzienności ludzi żyjących w ciemności, konieczność radzenia samemu sobie w nowej rzeczywistości – to aspekty wiedzy, doświadczeń, wrażeń i umiejętności wyniesione z tego miejsca przez naszych uczniów, by powrócić do rzeczywistości.

Prawda to powszechnie znana, że o wielości pożytków płynących z lektury nie trzeba nikogo przekonywać. Wiadomym jest bowiem, że czytanie pobudza wyobraźnię, wzbogaca słownictwo, poszerza horyzonty, pełnił funkcję terapeutyczną.
Dziecko swoją przygodę z czytaniem rozpoczyna w domu, a następnie poszerza kompetencje w przedszkolu i szkole. Ich rozwojowi w naszej placówce sprzyjać ma program czytelniczy „Kolory polskiej chwały”, stworzony i realizowany przez panią Ewę Bugaj. Jednym z założeń projektu jest powołanie do funkcji lektora uczniów naszej szkoły – zarówno aktualnych, jak też absolwentów z mniej lub bardziej odległych czasów. Takich, dzięki którym czytanie dzieciom wprowadzi je już na zawsze w zaczarowany świat literatury, a proces wychowania wzbogaci się postaciami uosabiającymi pojęcie osobowego wzorca i autorytetu.

„Naród, który nie szanuje swej przeszłości, nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”.

Wolność i niepodległość, trudne drogi Polaków do odzyskania ojczystej ziemi i swobód narodowych - tym pojęciom podporządkowana była uroczysta akademia przygotowana przez nauczycielkę historii Panią Joannę Oleksiak z uczniami klas VI – VIII. Stanowiła ona godne ukoronowanie tego niepowtarzalnego w swej istocie dnia, stanowiąc prezentację historii naszej ojczyzny od momentu zawiązania państwowości aż po czasy współczesne. Animacje filmowe i aktorskie prezentacje zostały wsparte przytoczeniem dokumentalnych tekstów i fragmentów kronik. Recepcję odbiorczą wzmacniała recytacja literackich fraz i odśpiewanie legionowych pieśni, a „Co to jest niepodległośc” - tę, która zyskała największe uznanie widowni , zaprezentowały dwie wokalistki z oddziału zerowego.

Sympatyczny to widok, gdy uczeń ze smakiem pałaszuje przygotowany w domu posiłek. W naszej szkole powszechny i powszedni, bo dzieci każdego dnia degustują smakowite śniadania, nie kryjąc zadowolenia, jakie im ta czynność przynosi. Cóż dopiero, gdy zdarzy się okazja połączenia przyjemnego z pożytecznym! Taką daje obchodzony w każdym roku 8 listopada Dzień „Śniadanie Daje Moc”. Tegoroczna, VIII już edycja, zgromadziła przy wspólnych stołach dzieci z oddziałów przedszkolnego i zerowego oraz uczniów klas I-III.

Kolejny program rozwoju czytelnictwa autorstwa pani Ewy Bugaj, tym razem łączący w sobie treści patriotyczne w wymiarze ogólnopolskim i lokalnym, został wdrożony pod tytułem „Kolory polskiej chwały”.

Zakładając aktywizację czytelniczą i popularyzację zagadnień związanych z realizacją za

Zaprzyjaźniona z nami Melpomena wraz z kilkoma siostrami - muzami po raz kolejny zawitała w progi szkoły, by wspomóc aktorskie popisy wielce jeszcze niedorosłych, ale jakże wprawionych w artystycznym rzemiośle uczniów.

Scenki kabaretowe, zaczerpnięte wprost z życia ku radości wszystkich członków szkolnej braci, miały na celu uczczenie święta najszacowniejszych, czyli pedagogicznego grona oraz pracowników administracji i obsługi. Nie zabrakło też improwizowanych, wprost z serca płynących, a więc najcenniejszych życzeń, jakie od pierwszych aż po ostatnie chwile pobytu w placówce dzieci składały nauczycielom i pracownikom szkoły. Piękna akademia, utrzymana w realistyczno - baśniowej konwencji, stanowiła dopiero początek atrakcji dedykowanym tego dnia wszystkim solenizantom. Kolejną zapewniło podsumowanie osiągnięć sportowych naszych uczniów – wielość zdobytych złotych medal

W szkole - życzenia poparte ślicznymi uśmiechami i często wiktuałami przygotowanymi przez urocze koleżanki. W wiejskiej sali – uroczystość połączona z lokalnymi obchodami Święta Ziemniaka.

Tak, za sprawą Samorządu Uczniowskiego, prowadzonego przez panie Ewę Dzilińską i Ewę Bańczyk, obchodzono tegoroczny Dzień Chłopaka. Zadbano, by nikt nie poczuł się znudzony, a wszyscy kontenci z zaproponowanych atrakcji. Dlatego nagrodzono aż 15 uczniów uczestniczących w konkursie plastycznym „Niepodległa” i wielu kolejnych, biorących udział w licznych konkurencjach i współzawodnictwie. Mogli się oni wykazać szeregiem talentów i umiejętności podczas celowania ziemniakiem do kosza, zdmuchiwania płomienia, konkursie tańca, pokazie chodzenia w szpilkach, przeciąganiu liny i wielu innych.

Tegoroczną inaugurację zdominowały treści historyczne. Nic w tym dziwnego, skoro rok 2018 ustanowiono dla Niepodległej, a nasza placówka aktywnie włączyła się w jego obchody. Na szkolnej scenie zaprezentowali się uczniowie - przedstawiciele poszczególnych oddziałów, przygotowanych przez panią Joannę

Aż trudno uwierzyć, że rok szkolny tak szybko minął. A jednak już za nami dziesięć miesięcy pobierania nauki, doświadczania przyjaźni, poznawania różnych smaków życia.

O tym właśnie traktowała prezentacja sceniczna przygotowana wspólnym wysiłkiem pani Ewy Bugaj jej wychowanków - szóstoklasistów. Nie zabrakło więc tekstów mówionych zaczerpniętych od najznamienitszych mistrzów słowa i  śpiewanych, tak od lat występujących w polskim repertuarze, jak też zapożyczonych z najnowszych list przebojów.

To ostatnia z osób odwiedzających naszą szkołę w ramach tegorocznej akcji „Cała Polska czyta dzieciom” prowadzonej pod kierunkiem pani Ewy Bugaj. Wcześniej gościły tu zarówno postacie jak najbardziej realistyczne, jak też takie, których rodowodu należałoby szukać wśród legend i baśni. I tak, z czytelniczymi prezentacjami odwiedzili nas: pani Barbara Jatczak, prezes szydłowskich kombatantów, posterunkowy Damian Wyroda, przewodnicząca miejscowego Koła Gospodyń Wiejskich Bogusława Sowińska, przewodnicząca Rady Rodziców Barbara Rzotkiewicz i sołtys wsi Anna Bieranowska oraz... święty Mikołajz z wcale autentyczną historią swego życia. Wizyta Cecylii Steczkowskiej zaś, zaproszonej w imieniu całej szkolnej społeczności przez panią Katarzynę Meredyk, stanowiła godne ukoronowanie całego przedsięwzięcia.„Uwielbiam małe szkoły, są takie rodzinne...” - tymi słowami powitała uczniów przybyłych na ost

Wyprawa ruszyła o świcie i wystarczyły zaledwie dwie godziny, by znaleźć się w innym wymiarze. Niespodzianka goniła niespodziankę, a pierwszą było to, że nikt nie spodziewałby się tak wymodelowanej czasoprzestrzeni w Malborku, miejscowości skądinąd znanej z zupełnie innych faktów.

Tuż po przybyciu na miejsce, za palisadą stylizowaną na wzór pradawnej warowni, można było doświadczyć tego, co każdy zna z książek czy mass mediów, ale rzadko doświadczył osobiście. Tak było w przypadku zetknięcia z blisko czterdziestoma ruchomymi dinozaurami, które w otoczeniu bujnej zieleni dziewiczego lasu przeprowadziły żądnych wrażeń podróżników przez poszczególne okresy w dziejach naszej planety. Dalej spotkanie ze smokami - odwzorowanie ich przedziwnego wyglądu pozwoliło ożywić wyobraźnię nawet największych niedowiarków. Animatroniczne pokazy tresury, muzeum skamieniałości, park linowy i wi

Pod takim hasłem zaprezentowały się artystycznie dzieci z klas II i III, które dzięki inwencji wychowawczyni pani Renaty Zawieruchy i wielkiemu zaangażowaniu rodziców zaoferowały widowni niezwykłą ucztę dla wszystkich zmysłów. Bo gdy tylko młodzi aktorzy pojawili się na szkolnej scenie, nie sposób b

Pamięć jest rzeczą wielką, tradycja to element wychowania, a składanie hołdu bohaterom narodowym – powinnością każdego obywatela. Tymi przesłankami kierowali się organizatorzy szkolnego święta upamiętniającego uchwalenie Konstytucji 3 maja. Galowe stroje, flagi narodowe, towarzysząca im biel i czerwień w oprawie z wiosennej zieleni przypominały, że dla wszystkich Polaków jest to dzień szczególny. Ustanowiono go przecież świętem narodowym jako wyraz hołdu dla przodków pragnących ocalić kraj przed upadkiem.

Patriotyzm w oczach dziecka

Kolejnym przedsięwzięciem realizującym założenia programowe Roku dla Niepodległej w naszej placówce było zorganizowanie ogólnoszkolnego konkursu plastycznego. To, w jaki sposób dzieci rozumieją i odbierają pojęcie patriotyzmu, stanowiło główny cel projektu. Zadanie niełatwe, bo realizacja tematu nastręczała wiele wątpliwości i problemów, zwłaszcza gdy wybrało się oryginalny, niesztampowy sposób przedstawienia treści.

Piękna i wzruszająca, ale niepozbawiona szczypty humoru i wcale obszernych odniesień do współczesności scena, ukazana została oczom widowni za sprawą uczniów klas VI i VII oraz sprawującej nad nimi opiekę reżyserską pani Jolanty Kowalskiej.

Rzecz dotyczyła „Roztargnionych mędrców”, bo to oni, w osobach Azaliasza i Jozjasza udali się w daleką drogę, której celem miało być spotkanie z Jezusem. Spóźnili się nieco, co nie oznacza wcale, że do domu wrócili z niczym. Napotkani po drodze ludzie, różnych stanów i narodowości sprawili, że wiedza o Synu Bożym stała się wcale pokaźna.

„Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną”? - tak, to o nas!

Pierwszy dzień wiosny w szkole, nie na wagarach? Owszem, bo w szkole jest wesoło i dzieje się tak wiele. No bo kto by nie chciał uczestniczyć w tegorocznych atrakcjach?

W pierwszej kolejności warzywa wszelakiej maści wyległy na szkolne ławki, by czym prędzej przyczynić się do powstania pysznych kolorowych kanapek. Wiosennych oczywiście! Później starsi uczniowie przedstawili uroczą scenkę łączącą elementy humoru i nauki, której kwintesencją mogą stać się słowa dzielnego chłopca niepodatnego na szatańskie zakusy: „Pierwszy dzień wiosny to fajny dzień, w szkole z kolegami spędzić go chcę”.

U nas tradycyjnie znaczy radośnie

Najpierw obowiązki, potem przyjemności – to mądrość ludowa przekazywana od pokoleń. Ci, którzy ją realizują, zbierają obfite plony. Także w nauce.

Skoro zatem zakończył się pewien etap pracy, nadszedł czas na przyjemności. W swym charakterze tradycyjne, ale radosne, bo ta formuła nie tylko znalazła akceptację, ale też bardzo przypadła do gustu członkom naszej szkolnej społeczności. Urocza część artystyczna, która podobała się wszystkim, bo jakże inaczej, gdy na scenie prezentują się maluchy z klasy „0”? Integracja prawie że pokoleniowa, albowiem śpiewem i słowem mówionym wspierały je siły przedstawicieli najstarszych klas. Wspólne harce i pląsy, a gdy kończyny odmówiły posłuszeństwa, pyszny obiad, umożliwiający uzupełnienie nadwątlonych sił i kontynuowanie zabawy.

Historia o narodzinach Pana i  wierze w przemianę człowieka

Tak najprościej można zreasumować to, co dane nam było zobaczyć i usłyszeć w tegorocznej jasełkowej prezentacji. Rzecz się działa w nietypowym jak na tę okoliczność miejscu, bo na strychu, który według słów Ernesta Brylla służy, by „upchnąć po cichu niepotrzebne, co z nas zostało”. Jak się zatem łatwo domyślić, przekaz nie należał do konwencjonalnych. Bo nie sposób inaczej określić historii, której głównymi bohaterami są stare, zapomniane i niepotrzebne nikomu sprzęty, w dzień Wigilii zaczynające żyć własnym życiem. Mało tego – nabierające cech ludzkich i w piękny sposób potrafiące je zaprezentować. Mówią o historii narodzin Pana z miłością i estymą, ale bez zbędnego patosu, ludzi chciałyby widzieć pełnymi miłości i miłosierdzia, szlachetności i bezinteresowności. Wtóruje im anioł, a to już pewna, że odniosą zwycięstwo. Ta

Kiedy zbliżają się święta, uwagę uczniów trudno skupić na codziennych obowiązkach. Aby zatem uatrakcyjnić ten proces, do naszej szkoły zaproszono gości. Niecodziennych i do tego z odległych stron, bo aż z dalekiego Tarnopola na Ukrainie. A stało się to za sprawą otwartej na wszelkie ciekawe propozycje pani dyrektor Danuty Gumiennej i opiekunki Samorządu Uczniowskiego pani Ewy Dzilińskiej. W taki oto sposób w kameralnej, ale uroczystej atmosferze społeczność szkolna, wśród której nie zabrakło członków rodzin uczniów i przedstawicieli wspólnoty lokalnej, mogła poznawać i podziwiać artyzm występujących.